"H" jak hulajnoga

„H” jak hulajnoga

Witam Wszystkich bardzo serdecznie w kolejnym tygodniu =).

1.Rozmowa na temat: Co to jest teatr?

- Czy teatr to tylko budynek?

- Co jest jeszcze potrzebne, aby stworzyć teatr?

- Czy w teatrze występują tylko ludzie?

- Jak się nazywa teatr, w którym występują

 

Zabawa z elementem czworakowania „Zaczarowane zwierzęta”

Dzieci trwają w nieruchomo w przysiadzie podpartym. Na sygnał (uderzenie w dowolny element – np. miska) dzieci się budzą i przemieszczają  na czworakach. Na dwa uderzenia powoli unoszą się do pozycji stojącej, przebierając rękami – zwierzęta zostaną odczarowane i znowu staną się dziećmi.

 

2.Pobawimy się literkami i poznamy kolejną „h, H”  

• Podzielcie słowo „hulajnoga” na sylaby i na głoski.

− Co słyszycie na początku słowa hulajnoga?

•Wymyślcie teraz  przykłady  słów rozpoczynających się głoską h

− Z ilu głosek składa się słowo hulajnoga?

Narysujcie na kartce schemat słowa hulajnoga z białych cegiełek

Pod spodem narysujcie model słowa hulajnoga  ( tyle samo cegiełek co białych , tylko pokolorujcie na niebiesko spółgłoski , na czerwono samogłoski)

Wypowiadajcie głoskę  h krótko: h,h,h,h,h

Wymyślcie teraz  imiona rozpoczynające  się głoską h (Henryk, Halina...).

 Podzielcie  imię Halina na sylaby, na głoski; Narysujcie na kartce jego schemat, model.

Teraz proponuję zabawę  ruchowo – naśladowczą „Jedziemy na…”

Pokazujemy dzieciom kartonik z cyfrą 1 , dzieci naśladują jazdę na hulajnodze, gdy pokażemy kartonik z cyfra 3, będą naśladować jazdę na rowerze, gdy cyfrę 5 – samochodem, a gdy 7 – jazdę pociągiem.

Teraz zobaczcie na karcie pracy , którą znajdziecie na dole strony i wykonajcie ćwiczenia.

 Kolejnym zadaniem będzie ozdobienie w dowolny sposób literę h , którą znajdziecie na dole strony

3.Poznawanie zjawiska powstawania cienia

- Co to jest cień?

- Czy cień zawsze jest widoczny?

- Kiedy go nie widzimy?

- Co jest potrzebne, żeby powstał cień?

( Światło – sztuczne, bądź naturalne – rozchodzi się po liniach prostych zwanych promieniami. Czasem te promienie napotykają na swojej drodze różne przeszkody i wtedy tworzy się cień.)

 

Ćwiczenia z lampą – obserwowanie powstanie cienia

Dzieci zasłaniają okna i zapalają lampę, której światło skierowane jest na ekran lub na pustą ścianę. Bierzemy 3 klocki lb inne przedmioty, które układamy w trzech różnych miejscach: jeden klocek obok lampy, drugi za lampa, a trzeci miedzy lampą a ekranem, na który pada światło.

 

 Który klocek daje cień, dlaczego?

(Cień powstaje wtedy, gdy światło pada na dany przedmiot. Cień widoczny jest na ekranie, na które śwaitło daje promienie, które biegną w postaci linii prostych. Jeżeli na drodze tych promieni jest przeszkoda, której nie mogą ominąć, to w miejscu, do którego nie dotrą, tworzy się cień.

Propozycje zabaw z cieniem

 

1. Włącz i wyłącz

– to pierwsza i najprostsza zabawa światłem. Maluchy właściwie same okazują zainteresowanie włącznikiem światła – proszą, żeby trzymać je na rękach tak, by mogły go sobie ponaciskać. To nieustanne pstryk – światło i pstryk – ciemność potrafi zmęczyć ręce niejednego dorosłego siłacza, ale nie rezygnujcie zbyt łatwo. Spróbujcie też z małą lampką biurkową bądź latarką.

2. Obserwuj i łap zajączka

– przesuwajcie smugę światła latarki po ścianie, podłodze lub suficie. Najmniejsze dzieci wodzą wzrokiem i obserwują, dokąd zmierza świetlna plama, a jeśli wasz maluch już samodzielnie chodzi, może próbować łapać świetlnego „zajączka”.

[reklama id=”77769″]

3. Zabawa w ganianego światłem

– tu potrzebne są już dwie latarki i wbrew nazwie wcale nie trzeba się nabiegać. Dorosły przesuwa smugę światła po ścianie, a dziecko goni ją drugą smugą – najpierw powoli, a potem coraz szybciej! Co jakiś czas możecie zamieniać się rolami.

4. Teatrzyk cieni

– odpowiednie ustawienie źródła światła i podświetlanie dłoni to od dawien dawna znana zabawa, warto ją sobie przypomnieć! Tu zdecydowanie wygodniejsza od latarki będzie stabilnie stojąca lampka, np. biurkowa. Możecie wyczarować ze swoich dłoni ptaki, głowę psa, kaczkę, zająca i co tylko podpowie wam wyobraźnia. Ruszajcie nimi i podkładajcie pod nie różne głosy. Rozmawiające na ścianie cieniowe postacie to dla waszego dziecka wspaniałe pierwsze spotkanie ze światem teatru.

5. Teatrzyk papierowych kukiełek

– własnoręcznie zróbcie z dziećmi papierowe kukiełki: ze sztywnego papieru wytnijcie różne kształty np. domu, psa i księżyca, przyklejcie je do szaszłykowych patyków i gotowe. Oświetlone pacynki będą rzucać cienie na ścianę. Wystarczy podłożyć głosy i snuć wymyśloną przez siebie bajkę np. o księżycu, który pojawia się na niebie i rozmawia ze szczekającym przed domem pieskiem… Razem z dziećmi stwórzcie swoją niepowtarzalną historyjkę.

6. Kuchenne cienie

– ta zabawa polega na podświetlaniu różnych domowych przedmiotów, np. widelca lub łyżki, i obserwowaniu ich cieni. Warto też sięgnąć po łyżkę durszlakową – przybliżanie jej i oddalanie od źródła światła daje niesamowity efekt kosmicznej podróży. Znane dzieciom codzienne przedmioty nabierają dzięki temu zupełnie nowego wymiaru.

7. Rysowanie cieni

– przyczepcie do ściany kartkę i podświetlcie wybrany przedmiot tak, aby padał na nią jego cień. Następnie wystarczy wziąć ołówek i obrysować pojawiający się kształt. Taki rysunek można później pokolorować albo wyciąć. Odrysowane cienie nie zawsze wychodzą idealnie, możecie więc uruchomić wyobraźnię i dodając co nieco od siebie tworzyć nowe obrazy. A potem bawcie się w wymyślanie, co jest na powstałym w ten sposób rysunku.

8. Poszukiwacze przygód

– szybko zapadający zmrok umożliwia spacery z latarką po świeżym powietrzu i oświetlanie sobie nią drogi. Takie wyjście z domu zamieni was w poszukiwaczy przygód i odkrywców nowych lądów, bo oświetlanie mijanego otoczenia latarką całkowicie zmienia postrzeganie przestrzeni – nawet tej dobrze znanej.

9. Detektyw

– ciemne mieszkanie czy pokój umożliwiają nowe spojrzenie na znane przedmioty i miejsca. Poszukiwanie ukrytych zabawek w świetle trzymanej w dłoni latarki to prawdziwie detektywistyczna historia!

10. Co to, kto to?

– ta zabawa polega na rozpoznawaniu przy użyciu dotyku przedmiotów umieszczonych w worku. Takie zgadywanie bez zaglądania często doprowadza do zabawnych pomyłek i sporych niespodzianek, kiedy przedmiot wyjmie się już z worka. A dodatkowo dotykanie po ciemku zabawek uwrażliwia i wyostrza zmysły.

11. Biwak

– schowajcie się z latarką w dłoni pod dużą płachtą materiału czy kocem i… biwakujcie we własnym mieszkaniu. Ukryci w takim zaimprowizowanym namiocie możecie oglądać książki, opowiadać bajki, wymyślać historie lub wydawać odgłosy zwierząt – kiedy będziecie razem, nawet najstraszniejszy dziki zwierz nie będzie wam straszny! Dla maluchów już samo siedzenie w takim namiocie jest frajdą, a gdy dołożycie znane chowanie i odkrywanie z wesołym „a kuku”, zabawa zajmie wiele wspólnych minut.

12. Świecąca kula

– do tej zabawy potrzebna jest świecąca piłka! Turlajcie ją do siebie i łapcie. Najlepiej wybrać taką, która nie migocze zbyt intensywnym światłem, bo to może być męczące i powodować rozdrażnienie u dzieci. Migocząca i tocząca się w ciemności kula ekscytuje maluchy i zachęca do zabaw ruchowych. W sprzedaży dostępne są takie świecące bardziej stonowanym światłem i wtedy zabawa jest prawdziwą frajdą. W sklepach jest też coraz więcej fluorescencyjnych zabawek, naklejek czy nawet stron w książkach, które mogą oświetlić i umilić zimowe ciemne popołudnia.

Życzę miłej zabawy =)