Bardzo ważna rola

☺     ☺     ☺    Witam Wszystkie Pszczółki i Rodziców

W tym tygodniu  tematem przewodnim jest: " W świecie teatru"

1. Posłuchajcie kilku adań o teatrze

Teatr to nie tylko przystosowany budynek do występów scenicznych z aktorami, obsługą techniczną i licznymi miejscami siedzącymi dla widowni. W teatrze zwykle jest podział na scenę i widownię,  na scenie są aktorzy, którzy wcielają się w bohaterów przedstawienia,  jest scenografia -czyli wystrój sceny  aktorzy posługują się rekwizytami i przebrani są w kostiumy, a widzowie przychodzą coś oglądać - podobnie jak w kinie, ale inaczej, bo zamiast ekranu i obrazu mamy żywych ludzi na wyciągnięcie ręki

Aby zrozumieć jak powstaje teatr  obejrzyjcie filmik  oto link:
/https://www.youtube.com/watch?v=TkBHN9TYP-0

2. Proponuję teraz zabawę  "Raz, dwa, trzy, Baba-Jaga patrzy!"

Dzieci stają w jednym końcu sali, pokoju. Baba-Jaga w drugim końcu, odwrócona twarzą do ściany. Rolę Baby-Jagi może pełnić rodzeństwo lub rodzice. Baba-Jaga uderza  ( klaśnięcie) w dłonie i wypowiada słowa: Raz, dwa, trzy, Baba-Jaga patrzy! W tym czasie dzieci próbują zbliżyć się do Baby-Jagi. Gdy skończy recytację, odwraca się i wyszukuje wzrokiem dziecko czy zdążyło znieruchomieć  Kto się rusza, tego Baba-Jaga odsyła na miejsce startu, po czym znów odwraca się do ściany i wymawia zaklęcie. Ten, kto pierwszy dojdzie do Baby-Jagi, może przejąć jej rolę.

3. Słuchanie opowiadania  S. Karaszewskiego Bardzo ważna rola - poproście Rodziców aby Wam przeczytali opowiadanie

Starszaki coraz częściej myślały o szkole. Powoli wyrastały z przedszkola, tak jak się wyrasta

z przyciasnych butów czy kusego ubranka. Wyobrażały sobie, jak będzie w nowym miejscu.

– Jesteśmy już prawie uczniami – powiedziała Zosia. – Zanim pożegnamy przedszkole, może

warto pokazać młodszym kolegom, czego nauczyliśmy się tutaj. I starszaki w porozumieniu z

panią postanowiły przygotować teatrzyk.

Dzieci przez wiele dni uczyły się swoich ról. Recytowały wierszyki, śpiewały piosenki i tańczyły

różne tańce. Po kilku próbach starszaki znały swoje role na pamięć. Na scenie czuły się pewnie,

jak prawdziwi aktorzy. Prawie wcale nie zapominały, co mają powiedzieć, i rzadko się myliły.

Pomagały paniom z przedszkola w przygotowaniu kolorowych dekoracji i kostiumów.

– Będzie teatrzyk w przedszkolu – powiedziała Zosia przy kolacji.

– Teatrzyk? – zainteresował się braciszek Zosi. Misiek był w najmłodszej grupie tego samego

przedszkola. Był bardzo dumny ze swej starszej siostry. Ona wszystko wiedziała, wszystko

umiała i pomagała Miśkowi we wszystkim.

– Taki teatrzyk z kukiełkami? – spytał Misiek.

– Nie, bez kukiełek. Sami będziemy grali. Same starszaki!

– Ty, Zosiu, też?

– O tak! Będę grała Bardzo Ważną Rolę!

Nadszedł dzień uroczysty, niecierpliwie wyczekiwany w przedszkolu. W dużej sali przedszkolnej kurtyna zasłaniała scenę. Przed zasłoną stanęły rzędy krzesełek dla widzów. Wszystkie

grupy przedszkolne z wyjątkiem starszaków zasiadły na widowni. Wszystkie starszaki zniknęły

w szatni, która zmieniła się w teatralną garderobę. Starszaki przebierały się w kostiumy specjalnie przygotowane dla aktorów przedstawienia. Rozległ się gong i kurtyna odsłoniła scenę

z kolorowymi dekoracjami. Rosła tam piękna, rozłożysta jabłoń. Za jabłonią było pole i łąka,

a za łąką las. Między łąką a lasem płynęła rzeka. A w tej rzece pluskały się ryby. Między sceną

a widownią stał duży zegar. Z tarczą podzieloną na cztery części i jedną wskazówką. Nie pokazywał godzin, ale pory roku. Każda pora roku była w innym kolorze. Zima – biała, wiosna

– zielona, lato – złote, jesień – brązowa.

Na scenę wbiegły starszaki i zaśpiewały piosenkę o porach roku. Bim! – zegar zadzwonił jeden

raz. Wskazówka pokazała białe pole z napisem ZIMA. Rozległ się szum wiatru i sypnął śnieg.

Na scenie zrobiło się biało. Gałązki jabłoni pokryły się szronem. Jabłonka trzęsła się z zimna

i miała bardzo smutną minę. Po chwili, przykryta kołderką śniegu, zasnęła na stojąco.Na scenę

wbiegły dzieci przebrane za leśne zwierzęta. Były tam sarenki, jelonki, zajączki i ptaki zimujące. Takie, co nie odleciały do ciepłych krajów. Bardzo smutne, zmarznięte i głodne zwierzęta

drżały z zimna. Szukały pożywienia pod śniegiem.

Na scenę wbiegły dzieci w zimowych ubrankach i chłopiec przebrany za leśniczego. Dzieci

sypały smakołyki dla ptaków do karmnika i wieszały słoninkę na gałęziach jabłonki. Leśniczy

wykładał siano, marchew i kapustę dla czworonożnych mieszkańców lasu. Głodne zwierzęta

najadły się do syta i zatańczyły z radości.

Misiek wpatruje się w scenę. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma. Jak to, przecież Zosia miała

grać Bardzo Ważną Rolę!

Bim-bam! – zegar zadzwonił dwa razy. Wskazówka pokazała zielone pole z napisem WIOSNA.

Zaczął padać deszcz. Śnieg na polach roztopił się. Wyparował szron z gałęzi jabłoni. Zazieleniły się pola, łąki i drzewa w lesie. Jabłonka obudziła się i uśmiechnęła radośnie. Jej gałązki

pokryły się białymi kwiatami i młodymi listkami. Wokół drzewa tańczyły dzieci przebrane za

pszczoły i motyle. Z ciepłych krajów przyleciały jaskółki, żurawie i bociany.

Misiek obserwuje scenę. Coraz bardziej się niepokoi. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! Jak to?

Przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!

Bim-bam-bom! – zegar zadzwonił trzy razy. Wskazówka przesunęła się na złote pole z napisem

LATO. Słońce świeciło coraz mocniej. Zieleń na polach i łąkach zastąpiły żółto-złote kolory

dojrzewającego zboża i żółknących traw. Jabłonka miała bardzo zadowoloną minę. Pod przekwitającymi kwiatami pojawiły się zawiązki owoców. Szybko rosły jak nadmuchiwane baloniki.

Zmieniały się w zielone jabłka. Po minie jabłonki widać było, że jest jej ciężko. Ciężar rosnących

owoców przygina ręce – gałęzie jabłonki – do ziemi.

Misiek wypatruje Zosi na scenie. Zbiera mu się na płacz. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma!

A przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!

Bim-bam-bom-bum! – zegar zadzwonił cztery razy. Wskazówka pokazała brązowe pole

z napisem JESIEŃ. Zachmurzyło się. Las przybrał jesienną szatę z liści żółtych, czerwonych

i brązowych. Powiał jesienny wiatr. Dzieci przebrane za kolorowe liście zatańczyły na scenie.

Wiatr strąca dojrzałe, czerwone owoce z jabłoni. Im więcej owoców ląduje na ziemi, tym większa

ulga maluje się na twarzy drzewa. Gdy spada ostatnie jabłko, jabłonka unosi ręce – gałęzie –

do góry i tańczy radośnie. Dookoła niej tańczą pszczoły, motyle, ptaki i leśne czworonogi. Na

scenę wchodzą dzieci z koszykami i, śpiewając, zbierają jabłka.

Wieje w polu psotny wiatr

i jabłonką trzęsie,

a z jabłoni jabłek grad

szur, szur przez gałęzie!

Starszaki z koszykami pełnymi jabłek schodzą ze sceny. Idą między widzów. Rozdają dzieciom

dojrzałe, słodkie owoce.

Jabłko, co czerwienią lśni,

do przedszkola niosę.

Jeśli zechcesz, oddam ci,

weź jabłuszko, proszę!

Stojące na scenie drzewo jabłoni macha gałęziastą ręką do Miśka.

– Zosia! – woła uradowany chłopiec i biegnie do siostry. Wbiega na scenę i rzuca się w objęcia

dziewczynki. – Nie poznałem cię, bo się przemieniłaś w jabłonkę! A przecież cały czas patrzyłem

na ciebie, Zosiu! Nie mogę uwierzyć, że to ty!

– A Zosia na to: – Mówiłam, Michałku, że gram w przedstawieniu Bardzo Ważną Rolę!

Po wysłuchaniu odpowiedzcie na pytania

− Co postanowiły starszaki?

− Jaką rolę miała grać Zosia, siostra Michała?

− O czym było przedstawienie?

− Czy Michał rozpoznał na scenie swoją siostrę?

− Co grała Zosia?

4.Proponuję teraz zabawę " Jestem aktorem".

Dzieci przedstawiają pantomimicznie wybrane postaci z baśni, a rodzic lub rodzeństwo  muszą rozpoznać, kto to jest.

5. Proponuję obejrzeć filmik o animacjach  w teatrze i o różnych lalkach, kukiełkach, pacynkach

https://www.youtube.com/watch?v=azMWu8idFRk

Codziennie każdy z nas powinien ćwiczyć    Teraz dla rozluźnienia proponuję ćwiczenia gimnastyczne Potrzebne  Wam będą gazety, które na pewno każdy w domu znajdzie. 

1.  Marsz po obwodzie koła w rytm klaskania w ręce przez rodzica lub w rytm muzyki https://www.youtube.com/watch?v=Z0ZPPvV0Qkc  z gazetą w ręce, w momencie przestania grania przez rodzica lub w przerwie muzyki , dzieci stają na baczność z gazetą na głowie, na jednej nodze, z gazetą  między  kolanami.

2.,,Czytanie gazety” - siad skrzyżny w kręgu, skręty głowy w lewo, w prawo. Przesuwanie gazety położonej na parkiecie stopą do kolegi. (powtórzenie kilka razy).

3. Kwiaty kwitną i więdną  na łące - dzieci w pozycji kucznej, głowy schowane, powoli podnoszą się, rozprostowują ręce, nogi, tułów i wyciągają ramiona w górę i wracają do pozycji kucznej.
 

4. „Piłeczki” - zgniecenie gazety w kulkę, wesoło podrzucanie jej prawą ręka, lewą ręką, oburącz, przerzucanie z ręki do ręki.

5. „Tocz się tocz piłeczko” - dzieci siedzą w siadzie klęcznym i próbują przesuwać  kulkę do przodu przez  dmuchanie na nią.

6. „Raki ” - czworakowanie z gazetą na brzuchu.

7. „Spacer najedzonych przedszkolaków” - dzieci wkładają gazetę pod koszulki, bo się bardzo najadły i powoli spacerują w rytm muzyki ta sama co na początku ćwiczeń

8. „Rzuć  do celu” - wrzucanie kulek z gazet do kosza.

 

Jak wam się będzie nudziło proponuję obejrzenie teatru lalek  " Jaś i Małgosia" oto linki 

https://www.youtube.com/watch?v=aatjpegXm1w

https://www.youtube.com/watch?v=O9f03aYPFB0

Miłego dnia . Powodzenia i do Zobaczenia Pa     ☺     ♥    ☺