Praca zdalna – Bajka terapeutyczna - Przedszkole Nr 2 im. Misia Uszatka w Zawierciu

Odkryj z nami świat przedszkolaka

Grupy

Archiwum

Misie 2020/2021

Praca zdalna – Bajka terapeutyczna

Rozmiar tekstu

Włącz lektora.

Wyłącz lektora.

Dzień dobry!

Zapraszam dzisiaj do zabaw z emocjami, które mogą być pozytywne lub negatywne.

Na początek rozgrzewka przy piosence
https://www.youtube.com/watch?v=Zg7pCZOtMXo

A teraz zapoznajcie się z treścią bajki pt. „Na wiejskim podwórku” Tatiany Jankiewicz.

Za górami, za lasami, wśród złotych pól i zielonych traw, na pięknej polanie otoczonej dębami znajdowała się wioska, a na jej skraju małe podwórko, na którym mieszkały zwierzęta. Wśród mieszkańców były czarno-białe krówki, różowe świnki, brodate kózki, żółte kaczuszki, kurki, indyki i milutkie króliki. Życie tam płynęło spokojnie, a zwierzątka żyły w wielkiej przyjaźni. Całe dnie spędzały na zabawach, figlach i psotach. Były dla siebie miłe, dobre i uczynne, często mówiły proszę, przepraszam, dziękuję. Wszystkie zwierzęta bardzo się lubiły i pomagały sobie w trudnych chwilach. Zwierzątka dbały o swój wiejski ogródek, w którym rosły piękne, kolorowe kwiaty. Codziennie troszczyły się o nie, podlewały je, a one odwdzięczały się kolorami, jak tęcza i cudownym zapachem. I tak mijał dzień za dniem, miesiąc za miesiącem…
Pewnego dnia stało się coś strasznego. Na wiejskie podwórko wkradła się ZŁOŚĆ. Niespostrzeżenie zapanowała nad każdym mieszkańcem podwórka. Szeptała zwierzątkom niemiłe słówka, namawiała do kłótni. Od tego czasu na podwórku zapanował bałagan i hałas. Zwierzęta kłóciły się ze sobą – świnki wyzywały kózki, kaczki wyzywały kurki, a koniki podstawiały kopytka owieczkom i rżały ze śmiechu, gdy te przewracały się. Nie myślały o tym, że komuś może stać się krzywda. Zapominały o magicznych słowach. Nie potrafiły już bawić się razem, krzyczały na siebie, hałasowały i przestały uśmiechać się do siebie. Były dla siebie niemiłe, co bardzo cieszyło ZŁOŚĆ. Zwierzątka zapomniały również o swoim ogrodzie, o kwiatkach, pięknych jak tęcza, które powoli stawały się coraz brzydsze i już tak nie pachniały.
Wieść o hałaśliwym i skłóconym podwórku rozniosła się po całym świecie i dotarła do dobrej, wiosennej wróżki, która postanowiła pomóc zwaśnionym zwierzętom. Zasmuciła się bardzo ujrzawszy ogródek pełen zwiędniętych kwiatów oraz wykrzywione od złości miny zwierzątek. Czarodziejka prosiła zwierzęta, by zmieniły swoje postępowanie, prosiła ZŁOŚĆ, by ta opuściła wiejskie podwórko i odeszła daleko, daleko…ale ani zwierzątka, ani ZŁOŚĆ nie słuchały jej. Wtedy wróżka podarowała zwierzętom magiczne pudełko i poprosiła, by złapały w nie ZŁOŚĆ. Zwierzątka bardzo ucieszyły się z prezentu, ponieważ były już bardzo zmęczone ciągłymi kłótniami. Gdy ZŁOŚĆ spała, złapały ją i włożyły do pudełka. W pudełku Złość zamieniła się w coś miłego i przyjemnego, w coś, co pozwoliło zwierzętom zrozumieć, że o wiele przyjemniejsze jest życie w zgodzie, gdzie nie ma hałasu, kłótni i gdzie panuje przyjaźń…
Na wiejskim podwórku znowu zapanował ład i porządek…

Odpowiedzcie na pytania:

– jak zachowywały się zwierzęta na początku bajki?
– co zmieniło zachowanie zwierząt?
– jakie było zachowanie zwierząt, gdy do wioski wkradła się złość?
– które zachowanie zwierząt podobało Wam się bardziej i dlaczego?
– co pomogło zwierzętom w ich zmianie zachowania?

Pomyślcie co możemy zrobić, aby pozbyć się złości w akceptowany, bezpieczny sposób. Ja mam dla Was takie propozycje, które możecie pamiętać z zajęć w przedszkolu, ale przy okazji warto sobie o nich przypomnieć.

np. rwanie starych gazet na części, uderzanie w poduszkę, krzycząc jednocześnie, malowanie na kartce swojej złości - potem można zniszczyć ten rysunek i wyrzucić do kosza razem ze złością,