Kochani Rodzice

Aby zwiększyć u Waszego dziecka świadomość własnego ciała i przestrzeni, pomóc rozładować napięcia u dziecka poprzez ruch i zabawę, wspierać dziecko w budowaniu poczucia bezpieczeństwa, zapewnić rozwój poznawczy i motoryczny, wspierać w rozwijaniu kompetencji społecznych, zapraszam do skorzystania z tych zajęć.

Na czym polega metoda?

Metoda Weroniki Sherborne opiera się na naturalnej potrzebie ruchu i od lat fascynuje uczestników swoją prostotą oraz efektywnością w odkrywaniu siebie, świata i innych ludzi. Ćwiczenia zwiększają świadomość własnego ciała, stymulują czucie głębokie oraz inne zmysły. Dzieci czerpią ogromną frajdę z turlania się, bujania, przepychania i dużej dawki dobrego dotyku. 

Proponowane ćwiczenia:

1.Rodzice i dzieci stojąc w kręgu śpiewają piosenkę „Głowa, ramiona” i gimnastykują się

 „Gimnastyka to zabawa,

 to dla dzieci fajna sprawa,

 Ręce w górę, w przód i w bok,

skłon do przodu, przysiad, skok.

Głowa, ramiona, kolana, pięty,

kolana, pięty, kolana, pięty

Głowa, ramiona, kolana, pięty,

oczy, uszy, buzia, nos”

https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE (piosenka „Głowa ramiona, kolana, piety))

2. Powitanie – rodzice i dzieci witają się wymienianymi przez niego częściami ciała, np. dłońmi, stopami, łokciami, plecami.

Ćwiczenia kształtujące świadomość schematu ciała i przestrzeni

3. „Moje – twoje” – rodzic i dziecko siedzą w parach naprzeciwko siebie i wykonują kolejno poszczególne czynności, np. kładą rękę na głowie, a potem na głowie partnera, dotykają swojego nosa, a potem dotykają nosa partnera itd.

4. „Przechadzka w parach” – rodzic i dziecko łączą się w pary i poruszają się razem po pokoju. Rodzic prowadzi dziecko, które spaceruje najpierw z otwartymi, a następnie z zamkniętymi oczami. Po krótkiej przechadzce następuje zamiana ról.

Ćwiczenia oparte na relacji „z” (relacji opiekuńczej)

5. „Fotelik” – rodzic siedzi w siadzie rozkrocznym na podłodze, obejmując rękoma siedzące przed nim dziecko; dziecko siedzi na podłodze przed rodzicem, odwrócone do niego plecami i razem kołyszą się na boki. https://www.youtube.com/watch?v=iXC3dxZw-2A (spokojna melodia)

6. „Rolowanie na podłodze” – rodzic klęczy na podłodze przy leżącym obok na plecach dziecku. Rodzic stara się powoli obrócić dziecko na brzuch. Podczas obracania na chwilę zatrzymuje dziecko na boku, przez moment kołysze je w tej pozycji i przetacza dalej. Potem następuje zamiana ról.

7. „Wycieczka” – rodzic stoi przed leżącym na podłodze dzieckiem. Dziecko leży na plecach, z ramionami wyciągniętymi w tył (za głowę). Rodzic przytrzymując dziecko za nogi na wysokości kostek lekko przeciąga je w różnych kierunkach, potem przeciąga je za nogę i rękę. Po kilku przeciągnięciach następuje próba zmiany ról.

 8.Ćwiczenie relaksacyjne – masaż pleców partnera. Uczestnicy  siedzą w kole jeden za drugim. Dziecko siedzi plecami do rodzica. W rytm wierszyka rodzice i dzieci rysują na plecach „pieczenie ciasta”.

„Mama piecze ciasto pyszne

w samym środku będą wiśnie

ananasy i brzoskwinie

w ustach ciasto się rozpłynie”

 Ćwiczenia rozwijające relację „przeciwko” (relacje mocy i energii)

 9. „Spychacz” – dziecko i rodzic siedzą plecami do siebie w rozkroku. Rodzic przesuwa (przepycha) dziecko do przodu po podłodze, odpychając się nogami i rękoma od podłoża. Potem dziecko próbuje przesunąć rodzica.

10. „Paczka” – rodzic klęczy naprzeciwko dziecka. Dziecko siedzi skulone, mocno ściska ręce i nogi – przypomina „zawiązaną paczkę”. Rodzic próbuje „rozpakować paczkę” – delikatnie odciąga ręce i nogi dziecka. Zasada jest taka, że: raz „odklejona” od ciała ręka lub noga nie może wrócić na swoje miejsce.

11. „Kłoda” – rodzic siedzi na podłodze z nogami ugiętymi w kolanach i uniesionymi nad dzieckiem. Dziecko leży na podłodze w poprzek pod kolanami rodzica i próbuje wydostać się spod jego nóg. Potem następuje zmiana.

12. Ćwiczenie relaksacyjne – uczestnicy zajęć leżąc na plecach głęboko oddychają.

Ćwiczenia oparte na relacji „razem” (relacji partnerskiej)

13. „Piłowanie drewna” – rodzic i dziecko siedzą w siadzie rozkrocznym przodem do siebie trzymając się za dłonie. Nogi dziecka wyprostowane w kolanach znajdują się pod nogami rodzica. Rodzic i dziecko na przemian kładą się na plecach na podłodze cały czas trzymając się za ręce.

14. „Rowerek” – rodzic i dziecko leżą na plecach, stopami opierając się o stopy partnera i kreślą wspólnie kółka w powietrzu.

15. „Tunel” – rodzice tworzą „tunel” klęcząc w klęku podpartym obok siebie. Dzieci ustawiają się jedno za drugim z jednej strony „tunelu” i po kolei przechodzą na czworakach lub przeczołgują się pod klęczącymi rodzicami na drugą stronę tunelu.

                    

                                 ŻYCZĘ MIŁEJ ZABAWY

 

Bibliografia: źródła internetowe