Witam Was Kochani w ten piękny słoneczny dzień i zapraszam do pracy zdalnej.

1. „Kto jest najważniejszy?” Agnieszka Borowiecka – wysłuchanie opowiadania i rozmowa inspirowana jego treścią.

Gdzieś na uboczu, wśród owocowych sadów i malowniczych pól stał mały dom z drewnianym płotem, warzywnym ogródkiem i niewielką zagrodą dla zwierząt. I mogłoby się wydawać, że czas płynie tam miło i spokojnie, aż tu nagle któregoś ranka na podwórku wybuchła straszna awantura. A wszystko zaczęło się od tego, że pies przegonił w nocy lisa, który cichaczem próbował zakraść się do kurnika. Był tak dumny ze swojego czynu, że zaraz po śniadaniu wlazł na swoją budę, by wszyscy lepiej go widzieli, i zaszczekał:

• To ja tu jestem najważniejszy! Od razu zrobiło się wielkie zbiegowisko i wszystkie zwierzęta z miejsca zaczęły się kłócić.
• To ci dopiero! – zaryczała krowa. – A kto codziennie na śniadanie pije moje mleko?
• zapytała, patrząc wymownie na psa.
• To ja tu jestem najważniejsza! – dodała dla jasności.

I po chwili okazało się, że każdy jest najważniejszy, a tak przecież być nie może. Zwierzęta zgodziły się tylko co do jednego, że trzeba raz na zawsze ustalić, kto jest najważniejszy i że nikt lepiej tego nie osądzi niż jaskółka, gdyż ona na wszystko patrzy z góry, a z góry wszystko widać lepiej. Pobiegły więc pod stodołę, gdzie przy wejściu wisiało gniazdo przypominające małą glinianą miseczkę i tam zaczęły się przekrzykiwać.

• Co tu się dzieje? – zaćwierkała jaskółka, wyglądając z gniazda. A gdy wreszcie dowiedziała się, o co chodzi, postanowiła wysłuchać wszystkich po kolei. Najpierw zaszczekał pies:
• Hau, hau, tak głośno szczekałem, że za lisem aż się kurzyło! Gdyby nie ja, wszystkie kury zjadłby ze smakiem. Więc to ja tu jestem najważniejszy! – pochwalił się pies.

Jaskółka przyznała mu rację, lecz zaraz dodała:

• Ale gdyby gospodarz nie przynosił ci codziennie jedzenia i nie dbał o ciebie, nie miałbyś siły, by pogonić lisa do lasu.
• No właśnie! – wtrąciła się krowa. – A cóż innego dostajesz na śniadanie, jak nie moje mleko? – spytała jeszcze raz.
• Więc to ja jestem tu najważniejsza! – dodała pewnym siebie głosem. Jaskółka i jej przyznała rację, lecz po chwili powiedziała:
• Ale gdyby gospodarz nie wyprowadzał cię codziennie na łąkę i nie znajdował dla ciebie soczystej trawy, nie dawałabyś mleka.
• Otóż to! – zabeczały owce. – To my jesteśmy najważniejsze, bo dzięki naszej wełnie gospodarz ma ciepłe ubranie i może chodzić z tobą na łąkę – przechwalały się całym stadem.
• Lecz i o was gospodarz dba tak samo jak o inne zwierzęta i daje wam dach nad głową. Dzięki temu macie ciepłe i lśniące runo – stwierdziła jaskółka.

Na to do rozmowy włączyły się kury i powiedziały, że tak naprawdę to one są najważniejsze, bo znoszą jajka i dzięki temu gospodarz nie chodzi głodny. Kot powiedział zaś, że gdyby nie on, to myszy zjadłyby całe zboże i nie byłoby z czego upiec chleba. Lecz i na te przechwałki jaskółka miała tylko jedną odpowiedź:

• Gdyby gospodarz nie dawał wam jeść i nie dbał o was, nie mogłybyście robić tego, co do was należy.

W końcu wszystkie spory umilkły i zwierzęta pokiwały łebkami, przyznając jaskółce rację. Po czym rozeszły się do swoich spraw. A pod wieczór, gdy gospodarz prowadził krowę z łąki do ciepłej obory, łaciatka polizała z sympatią jego troskliwą dłoń szorstkim językiem. Pies, kiedy dostał pod nos pełną miskę, zamachał serdecznie ogonem. A kot łasił się do nogawki gospodarza, gdy ten wyniósł mu miseczkę mleka przed dom. I nikt już nie miał wątpliwości, kto tu jest najważniejszy, gdy kochane ręce gospodarza głaskały zwierzęta troskliwie na dobranoc.

Rozmowa na temat opowiadania:

• Dlaczego zwierzęta się kłóciły?
• Dlaczego pies / krowa / owce / kury uważały się za najważniejsze?
• Jakie zwierzę pogodziło mieszkańców podwórka?

2.„Spacer zwierząt” – ćwiczenia poranne. Rodzic recytuje wiersz „Spacer zwierząt” Agaty Giełczyńskiej, a dziecko wykonuje odpowiednie ruchy. Powtarza ćwiczenia, zmieniając kierunek poruszania się.

Dziecko biega na czworakach

Polną ścieżką piesek biegnie. Szczeka głośno w nocy, we dnie. Nie potrafi iść powoli,on zabawy, harce woli.

Dziecko idzie, kucając i trzymając się za kostki

Kaczka wesolutko człapie, już po chwili wodą chlapie. Krótkimi rusza nóżkami, pływa razem z kaczętami.

Dziecko porusza się po kole, przeskakując z nogi na nogę

Źrebak raźno podskakuje, zmęczenia wcale nie czuje. Hen, przed siebie dalej gna, pędzi szybko niczym wiatr!

Kurka nie śpieszy się wcale, ziaren szuka wytrwale.

Spacerkiem się delektuje i na robaczki poluje.

Dziecko idzie na czworakach, wolno i spokojnie

Idzie dróżką kotek mały, czarne wąsy, ogon biały. Delikatnie łapki stawia, cichuteńko się zakrada.

                Po skończonych ćwiczeniach dzieci zwijają się w kłębek i chwilę odpoczywają

3.Słuchanie wiersza „Gospodarz” Agaty Giełczyńskiej

W gospodarstwie pracy wiele

w dzień powszedni i w niedzielę.

Pan gospodarz już od rana przerzuca duży stóg siana. Karmi kury, owce, krowę,

w wiadrach dla nich nosi wodę. Traktorem wyjeżdża w pole, słomę układa w stodole.

A gdy już skończona praca, zmęczony do domu wraca.

4.Po wysłuchaniu wiersza obejrzyjcie dokładnie poniższe ilustracje i spróbujcie omówić  pracę rolnika.

5.Zabawa „Przeciwieństwa”. Dziecko kończy wypowiadane przez rodzica zdania.

Coś jest duże, a coś... (małe).

Coś jest czarne, a coś... (białe).

Jedno tłuste, inne... (chude).

Tamto cienkie, a to... (grube).

To głębokie, a to... (płytkie).

Może piękne być lub... (brzydkie).

To wysokie, a to... (niskie).

Coś gładziutkie jest lub... (śliskie),

coś jest słodkie albo... (gorzkie),

inne smutne lub... (radosne).

To jest proste, a to... (krzywe).

Coś jest głośne, a coś... (ciche).

Wiele jest przeciwnych słów, więc się pobawimy znów.

W naszym ogródeczku               dz. rysują rękoma koła przed sobą

zrobimy porządki                     dz. „grożą” palcem wskazującym, na zmianę jedną i drugą ręką

Wygrabimy ścieżki                    dz. naśladują grabienie

przekopiemy grządki                 dz. naśladują kopanie łopatą

Raz dwa trzy.                            dz. klaszczą 3 razy

Potem w miękką ziemię             dz. naśladują wrzucanie nasionek do ziemi

wsiejemy nasionka

Będą się wygrzewać                  dz. „wkręcają żaróweczki”

na wiosennym słonku

Raz dwa trzy.                            dz. klaszczą 3 razy

Spadnie ciepły deszczyk            dz. poruszają paluszkami i ponad głowami i powoli

i wszystko odmieni                      opuszczają je wzdłuż całego ciała aż do podłogi.

W naszym ogródeczku               dz. rysują rękoma koła przed sobą.

grządki zazieleni

Raz dwa trzy.                            dz. klaszczą 3 razy

7.Proszę Kochane Zajaczki ulepcie zwierzątka hodowlane z kolorowej plasteliny

ZADANIE DLA CHĘTNYCH -  założenie hodowli fasoli

Co jest potrzebne?

• 2 nasiona fasoli
• słoik, np. 0,25 l
• podstawka - miseczka pod słoik
• gaza
• gumka recepturka